سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) چیست؟

سندرم دیسترس حاد تنفسی (سندرم ARDS ) یک عارضه جدی است که ممکن است پس از برخی از انواع عفونت های تنفسی یا تروما تجربه کنید. هنگامی که این عارضه ایجاد می شود، ریه های شما ملتهب می شوند و می توانند پر از مایعات و ترشحاتی شوند که تنفس را حتی دشوارتر می کند. 

این مقاله برخی از علل سندرم ARDS و آنچه را که در صورت بروز این مشکل باید انتظار داشت را بررسی می کند.

همراه کالازم باشید.

ARDS چقدر جدی است؟

دیسترس حاد تنفسی از هر 10 بستری در بخش مراقبت های ویژه، 1 نفر را تشکیل می دهد و بین 46 تا 60 درصد افرادی که با ARDS بستری می شوند زنده نمی مانند. کسانی که زنده می مانند با مشکلات دائمی مانند آسیب دائمی ریه، افسردگی و سایر آسیب های اندام مواجه می شوند.

سندرم دیسترس تنفسی حاد چیست؟

سندرم ARDS یک بیماری تنفسی شدید است که باعث التهاب شدید ریه، محدود کردن اکسیژن خون و تبادل مواد زائد می شود.

ریه های شما حاوی کیسه های کوچکی به نام آلوئول هستندکه هر بار که نفس می‌کشید پر از هوا می‌شود و به اکسیژن اجازه می‌دهد از هوایی که تنفس می‌کنید وارد جریان خون شما شود و گازهای زائد گازی را از طریق بازدم از خون شما خارج کند.

سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) چیست؟

با سندرم ARDS ، تورم و التهاب می‌تواند باعث سفت شدن این آلوئول‌ها، سپس ترکیدن و نشت مایع شود و میزان اکسیژن و گازهای زائد را که می‌توان بین خون و هوایی که تنفس می‌کنید رد و بدل کرد، محدود می‌کند.

ARDS می تواند به طور ناگهانی یا طی چند روز ایجاد شود و معمولاً در سه مرحله زیر پیشرفت می کند.

فاز اگزوداتیو : فاز اول پس از آسیب یا بیماری اولیه که باعث سندرم ARDS شده است، رخ می دهد. در طول این مرحله – که تا 10 روز طول می کشد – التهاب و تورم ایجاد می شود و بافت ریه آسیب می بیند.

فاز پرولیفراتیو : فاز دوم ARDS زمانی است که بافت‌های ریه به آرامی بهبود می‌یابند و اصلاح می‌شوند و سلول‌های ضدالتهابی مایعات و بقایای عفونی را حذف می‌کنند. مرحله پرولیفراتیو دو تا سه هفته طول می کشد.

فاز فیبروتیک مرحله سوم و آخر برای همه اتفاق نمی افتد. با این حال، کسانی که از سندرم ARDS بهبود می یابند ممکن است پس از بهبودی دچار تغییرات دائمی مانند التهاب و سفت شدن متناوب بافت ریه شوند.

آیا سندرم ARDS مسری است؟

ARDS مسری نیست زیرا عفونت نیست. در عوض، این یک واکنش شدید اما تاخیری به یک بیماری یا آسیب قبلی است. با این حال، اگر شما سندرم ARDS را از یک عفونت تنفسی ایجاد کرده اید ، ممکن است همچنان به آن بیماری مسری باشید و می توانید آن را به دیگران منتقل کنید. اما پاسخ ARDS به تنهایی مسری نیست.

علل

ARDS پاسخ ایمنی التهابی بدن شما پس از یک عفونت یا آسیب اولیه است. محرک های احتمالی زیادی برای ARDS وجود دارد، اما شایع ترین علل زمینه ای شامل موارد زیر است: 

پنومونی (باکتریایی یا ویروسی)

سپسیس (عفونت باکتریایی شدید در خون)

آسپیراسیون (هنگامی که مایعات به داخل ریه ها وارد می شوند)

تروما یا جراحت شدید

اگر بعد از عفونت دچار سندرم ARDS شوید، پزشک شما به درمان بیماری یا آسیب زمینه‌ای و همچنین اثرات ARDS ادامه می‌دهد.

بیماری هموفیلی چیست؟ علت ابتلا و راه های درمان هموفیلی را بشناسید!

عوامل خطر 

هر کسی ممکن است به ARDS مبتلا شود، اما برخی از افراد در معرض خطر بیشتری نسبت به دیگران هستند.

برخی از مواردی که می تواند خطر ابتلا به سندرم ARDS را پس از آسیب یا عفونت افزایش دهد عبارتند از: 

عفونت های خاص مانند ویروسی که باعث COVID-19 می شود (SARS-CoV-2)

سیگار کشیدن

مصرف زیاد الکل

قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و سایر سموم محیطی

ژنتیک و سابقه خانوادگی بیماری های ریوی

جراحی های قبلی قلب یا ریه

پانکراتیت

علائم سندرم ARDS

علائمی که منجر به ARDS می شود می تواند به رویداد محرک بستگی داشته باشد. اگر ARDS شما ناشی از ذات الریه باشد، ممکن است علائم عفونت تنفسی داشته باشید ، اما سپسیس و تروما ممکن است باعث ایجاد علائم به طور ناگهانی شوند.

علائم اصلی مخصوص سندرم ARDS تنگی نفس شدید ( تنگی نفسو سطح پایین اکسیژن در خون شما ( هیپوکسمی). 

آیا سندرم ARDS مسری است؟

عوارض

سندرم ARDS می تواند منجر به نارسایی حاد تنفسی شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، آسیب و آسیب در ریه های شما آنقدر شدید است که ممکن است نتوانید به تنهایی و بدون حمایت نفس بکشید .

علائم نارسایی حاد تنفسی می تواند شامل موارد زیر باشد: 

تنگی نفس
سطح پایین اکسیژن خون
لب ها و ناخن های آبی رنگ
صدای تق تق در ریه ها
خستگی یا ضعف
تنفس کم عمق
درد قفسه سینه
افزایش ضربان قلب
فشار خون پایین
گیجی

اگر هر یک از علائم بالا را تجربه کردید، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. عدم درمان موثر ARDS در این مرحله می تواند شما را در مسیری برای عوارض اضافی مانند آسیب دائمی ریه، لخته شدن خون، نارسایی اندام های متعدد و حتی مرگ قرار دهد.

چگونه سندرم ARDS تشخیص داده می شود

تیم مراقبت های بهداشتی شما پس از بررسی چندین معیار، از جمله میزان تنفس و سطح اشباع اکسیژن، ARDS را تشخیص می دهد. اشعه ایکس قفسه سینه ابزار تشخیصی اولیه است که به تمایز سندرم ARDS از سایر مشکلات قلبی و ریوی کمک می کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما به اشعه ایکس برای التهاب قابل مشاهده در هر دو طرف قفسه سینه بدون دلیل شناخته شده دیگری نگاه می کند. 

تیم مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آزمایشات بیشتری را برای رد سایر مشکلات مزمن قلبی یا ریوی که می تواند باعث تجمع مایع ریه شود انجام دهد.

فیبروز کیستیک (CF) چیست و چه چیزی باعث فیبروز کیستیک می شود؟ درمانها

درمان و مدیریت سندرم ARDS

اگرچه درمان سندرم ARDS ممکن است آسیب یا عفونت زمینه ای را هدف قرار دهد، پاسخ التهابی و نارسایی تنفسی همراه به طور جداگانه درمان می شوند. هدف کلی درمان ARDS حمایت از تنفس شما در حین بهبود و بهبود بافت ریه است.

اکسیژن

اکسیژن درمانی درمان اولیه برای ARDS است. آلوئول آسیب دیده شما نمی تواند اکسیژن را به طور موثر وارد جریان خون شما کند، بنابراین تیم مراقبت های بهداشتی شما بر افزایش میزان اکسیژن در بافت های شما تمرکز خواهد کرد.

این می تواند به معنای مقدار کمی اکسیژن از طریق کانول بینی ، دستگاه های با جریان بالاتر یا حتی تهویه مکانیکی از طریق یک لوله تنفسی در دهان باشد. اگر برای مدیریت سندرم ARDS خود به ونتیلاتور نیاز دارید ، تیم مراقبت های بهداشتی شما فشار و سطوح اکسیژن را برای پشتیبانی از اکسیژن مورد نیاز شما و ارتقای بهبودی ریه تنظیم می کند. 

مدیریت مایعات

با وجود مایعاتی که در طی ARDS در ریه‌های شما ساخته می‌شود، پزشک ممکن است شما را با داروهایی مانند دیورتیک‌ها نیز درمان کند تا به حذف مایع اضافی و تورم از بدن شما کمک کند. 2 همچنین در صورت نیاز به حمایت ونتیلاتور برای بیش از چند روز، ممکن است مایعات یا مایعات و تغذیه داخل وریدی را از طریق لوله تغذیه دریافت کنید.

درمان و مدیریت سندرم ARDS

دارو

ممکن است در حال حاضر داروهای ضد ویروسی یا آنتی بیوتیکی برای درمان وضعیتی که باعث ARDS شما شده است دریافت کرده باشید . با این حال، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است در صورت نیاز داروهای دیگری مانند رقیق‌کننده‌های خون برای جلوگیری از لخته شدن خون و استروئیدها برای کاهش التهاب تجویز کند.

توانبخشی ریه

حتی پس از بهبودی از ARDS، احتمالاً برای بازیابی عملکرد قبلی ریه خود به درمان مداوم نیاز خواهید داشت . این ممکن است شامل فیزیوتراپی، تمرینات تنفسی و حمایت مداوم تنفسی باشد. 

بیماری آمفیزم ریه چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟ علل و تشخیص

سخن آخر

ARDS یک عارضه جدی است که می تواند پس از یک عفونت شدید تنفسی یا آسیب ایجاد شود. این اتفاق زمانی می افتد که کیسه های هوایی کوچک در ریه های شما آسیب می بینند، می ترکند و نمی توانند به طور موثر اکسیژن را به جریان خون منتقل کنند. ARDS اغلب به تهویه مکانیکی و سایر درمان های تهاجمی نیاز دارد و میزان مرگ و میر بالاست.

حتی پس از بهبودی، ممکن است مشکلات تنفسی مداوم داشته باشید. با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد عوامل خطر سندرم ARDS و کارهایی که می توانید برای جلوگیری از آن انجام دهید صحبت کنید.

ممنون که کالازم را همراهی کردید.

آیا شما نکات دیگری درباره سندرم سندرم دیسترس حاد تنفسی می دانید؟  لطفا نظرات و تجربیات خود را با ما درمیان بگذارید.

فروش ویژه