ورم مچ پا

مچ پا بخش مهمی از بدن انسان است که در آن پا و پا به هم می رسند. سه مفصل در مچ پا وجود دارد که شامل مفصل تالوکرال، مفصل تیبیوفیبولار تحتانی و مفصل ساب تالار است. مچ پا مهم است زیرا به دورسی فلکس (خم شدن به سمت بالا به سمت بدن)، پلانتارفلکس (خم شدن به پایین با انگشتان پا به سمت پایین)، ورژن (حرکت جزئی به سمت بیرون) و وارونگی (حرکت اندک به داخل) عمل می کند.

استخوان های زیادی در مچ پا وجود دارد، اما استخوان های اصلی درگیر در مفصل مچ پا عبارتند از: تالوس (پا)، درشت نی و نازک نی. مچ پا یک مفصل مهم در بدن انسان است زیرا نقش مهمی در راه رفتن انسان دارد. ورم مچ پا می تواند منجر به تحمل وزن دردناک و دشوار شود که بر حرکاتی مانند ایستادن و راه رفتن تأثیر می گذارد. ورم مچ پا ممکن است به دلایل زیادی رخ دهد و درمان و مدیریت آن به علت اصلی آن بستگی دارد.

همراه کالازم باشید.

علت شماره 1: بارداری

بسیاری از زنان در دوران بارداری مچ پا ورم کرده اند. این یک دوره طبیعی بارداری است. این زمانی اتفاق می افتد که بدن در طول بارداری مایعات بیشتری را حفظ می کند. یکی دیگر از عوامل مهم رشد رحم است که فشار را بر وریدهایی که خون را از پایین تنه شما به سمت قلب پمپاژ می کنند، افزایش می دهد.

این بدان معناست که در بازگشت خون به قلب اختلال وجود دارد. تغییرات و نوسانات هورمونی نیز می تواند یکی از عوامل موثر در ورم مچ پا باشد. اگر در دوران بارداری مچ پاهای شما متورم شده است، اگر از پاهای خود دور بمانید، جوراب‌های جوراب فشاری بپوشید، لباس‌های گشاد بپوشید و به پهلوی چپ بخوابید، ممکن است به بازگشت وریدی به قلب کمک کند.

علت شماره 2: پره اکلامپسی

پره اکلامپسی وضعیتی است که در زنان باردار رخ می دهد. با فشار خون بالا مشخص می شود. افزایش فشار خون باعث می شود که سطح بالایی از پروتئین در ادرار وجود داشته باشد که منجر به تورم در پاها، مچ پا، پاها و دست ها می شود. پره اکلامپسی معمولاً در اواخر بارداری رخ می دهد و در صورت عدم درمان می تواند منجر به اکلامپسی شود که بسیار جدی تر از پره اکلامپسی است.

اکلامپسی می تواند منجر به تشنج شود و برای مادر و کودک کشنده باشد. علت دقیق پره اکلامپسی و اکلامپسی ناشناخته است، اما متخصصان گمان می کنند که ممکن است به دلیل عملکرد نامناسب جفت، تغذیه نامناسب، چربی بدن بالا و ژنتیک باشد.

ورم مچ پا

علت شماره 3: تروما

ضربه یا آسیب به پا یا مچ پا می تواند منجر به ورم مچ پا شود. شایع ترین آسیبی که منجر به ورم مچ پا می شود، پیچ خوردگی مچ پا است. این زمانی اتفاق می‌ افتد که رباط‌هایی که برای تثبیت مچ پا عمل می‌ کنند بیش از حد طبیعی کشیده شوند.

ممکن است پارگی های کوچکی در رباط ایجاد شود. برای کمک به کاهش میزان تورم ناشی از آسیب، اصول اصلی درمان و مدیریت عبارتند از استراحت (پرهیز از فعالیت اضافی یا استفاده از مچ پا آسیب دیده)، یخ (کمک های یخ یا سرد به کاهش تورم کمک می کند)، فشرده سازی (این کار با استفاده از آن انجام می شود. باند فشاری برای بسته بندی ناحیه آسیب دیده برای جلوگیری از تورم آن) و بالا بردن.

حجامت و فواید آن بر سلامت و کاهش وزن

این به عنوان رژیم برنج شناخته می شود. اگر هیچ بهبودی مشاهده نکردید یا درد شدیدی را تجربه نکردید، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید تا شکستگی یا آسیب جدی تر را رد کنید.

علت شماره 4: لنف ادم

لنف ادم وضعیتی است که در آن مایع لنفاوی بدن به دلیل مشکلات عروق لنفاوی در بافت ها جمع می شود. همچنین ممکن است پس از برداشتن غدد لنفاوی رخ دهد. لنف اساساً مایع بدن است که سرشار از پروتئین است. عروق لنفاوی گسترده هستند و در سراسر بدن یافت می شوند.

مایع لنفاوی از طریق غدد لنفاوی فیلتر می شود و سپس مواد خارجی یا ناخواسته مانند باکتری های مضر را به دام می اندازد و از بین می برد. مشکلات مربوط به غدد لنفاوی یا عروق لنفاوی می تواند منجر به مسدود شدن حرکت مایع شود. در صورت عدم درمان، تجمع مایع لنفاوی می تواند منجر به اختلال در بهبود زخم، عفونت و تغییر شکل شود. لنف ادم بیشتر پس از پرتودرمانی یا جراحی که شامل برداشتن غدد لنفاوی است، دیده می شود.

علت شماره 5: نارسایی وریدی

نارسایی وریدی وضعیتی است که در آن خون در برگشت به قلب مشکل دارد. دریچه‌ هایی در سیاهرگ‌ ها وجود دارد که پس از حرکت به سمت جلو، خون را از برگشت باز می‌ دارند. در نارسایی وریدی که خون به طور موثر به قلب جریان نمی یابد، باعث تجمع خون در قسمت های پایینی بدن می شود که منجر به ورم مچ پاها، قوزک ها و پاها می شود.

دلایل متعددی برای نارسایی وریدی وجود دارد مانند واریس (شرایطی که در آن سیاهرگ‌ها بزرگ شده و پر از خون می‌ شوند).

علل ورم مچ پا

علت شماره 6: لخته شدن

لخته های خون می توانند در وریدهای پا ایجاد شوند که منجر به انسداد جریان خون بازگشت به قلب می شود. این امر باعث تورم در قسمت های پایینی پاها مانند پاها و مچ پا می شود. لخته‌ها می‌توانند در وریدهای سطحی که درست در زیر پوست یافت می‌شوند یا در سیاهرگ‌های عمیق‌تر ایجاد شوند که به عنوان بیماری به نام ترومبوز ورید عمقی شناخته می‌شود.

لخته های خون می توانند بشکنند، از جای خود خارج شوند و به اندام های اصلی مانند ریه ها و قلب بروند. اگر متوجه شدید که تورم، درد، قرمزی، گرما و حساسیت روی پای آسیب دیده وجود دارد، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

علت شماره 7: عفونت

هر گونه زخم در ناحیه اطراف مچ پا مانند پا یا انگشتان پا می تواند منجر به عفونت شود. این بیشتر در افراد دیابتی دیده می شود که از نوروپاتی (آسیب به اعصاب) رنج می برند و خطر بیشتری برای عفونت دارند.

بیماران دیابتی باید مراقبت از پا را با بررسی پاهای خود از نظر وجود زخم‌های کوچک، تاول‌ها یا زخم‌ها انجام دهند، زیرا آسیب عصبی احساس درد را کاهش می‌دهد و زخم‌ها اغلب می‌توانند تا زمانی که عفونت تشدید شود نادیده گرفته شوند. اگر دیابتی هستید و متوجه شدید که پاها یا مچ پاهای شما متورم شده است، باید فوراً برای مراقبت های پزشکی با پزشک خود تماس بگیرید.

راه های تشخیص و جلوگیری از ایست قلبی

علت شماره 8: بیماری قلبی

در بیماری قلبی، قلب ضعیف‌ تر می‌ شود و دیگر قادر به پمپاژ خون به اندازه معمول نیست. با کند شدن جریان خون از قلب، خونی که از طریق سیاهرگ ها به قلب باز می گردد نیز کند می شود. این امر منجر به تجمع خون در اندام تحتانی و تورم در پاها، مچ پا و ساق پا می شود.

یکی دیگر از عوامل موثر کاهش توانایی کلیه ها در دفع سدیم و آب به دلیل بیماری قلبی است. این همچنین احتباس مایعات را در بدن افزایش می دهد که منجر به ورم مچ پا بیشتر می شود. سایر علائم بیماری قلبی شامل تنگی نفس، خس خس سینه، احتباس مایعات، ضعف، حالت تهوع، از دست دادن اشتها و گیجی است.

علت شماره 9: بیماری کلیوی

کلیه عضوی در بدن است که وظیفه دفع مایعات و سدیم اضافی را در بدن دارد. هنگامی که بیماری کلیوی وجود دارد، مایع و سدیم اضافی وجود دارد که منجر به افزایش احتباس مایعات می شود. این امر منجر به ورم پا، مچ پا، ساق پا و گاهی حتی اطراف چشم می شود.

آسیب به کلیه ها بر نفرون ها و رگ های خونی کلیه تأثیر می گذارد. این می تواند منجر به کاهش سطح پروتئین شود زیرا نشت وجود دارد که همچنین به احتباس مایعات و ادم کمک می کند.

تورم مچ پا

علت شماره 10: یاتروژنیک

اصطلاح iatrogenesis به هر اثر ناشی از فعالیت، محصول یا خدمات یک متخصص مراقبت های بهداشتی اشاره دارد. تورم مچ پا می تواند به دلیل عوارض جانبی داروهایی مانند هورمون هایی که در درمان جایگزینی هورمونی و داروهای ضد بارداری خوراکی یافت می شود، رخ دهد. همچنین ممکن است به دلیل یک نوع داروی فشار خون شناخته شده به عنوان مسدود کننده کانال کلسیم که شامل نیفدیپین، آملودیپین، دیلتیازم، فلودیپین و وراپامیل است، رخ دهد.

سایر داروهایی که می‌توانند منجر به ورم پا و مچ پا شوند، استروئیدها (پردنیزون)، داروهای ضد افسردگی (سه حلقه‌ای و مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز)، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و داروهای دیابت هستند. اگر مشکوک هستید که ورم مچ پا شما به دلیل مصرف دارو است، باید با پزشک خود در مورد جایگزین های بالقوه یا تغییرات دوز صحبت کنید.

5 تاثیر روتختی بر پوست انسان که سلامت را به خطر می اندازند!

سخن آخر

ما در این مقاله تلاش کردیم که شما را با 10 علل اصلی ورم مچ پا آشنا کنیم. امیدواریم که اطلاعات مورد نیاز خود را با خواندن این مقاله درباره ورم مچ پا به دست آوره باشید.

ممنون که همراه کالازم بودید.

شما اطلاعات دیگری درباره این عارضه در اختیار دارید؟ از نظرات خود برای ما بنویسدی.

فروش ویژه