8. سردرگمی

در طول عفونت مننژیت، تورم در مغز ایجاد می شود که باعث گیجی، از دست دادن حافظه، عدم تمرکز، بی خوابی، سرگیجه، بی حالی و حتی مشکل در بیدار شدن می شود. اگر در بیشتر مواقع بیشتر احساس سردرگمی می کنید و همچنین با هر یک از علائم مننژیت که در بالا ذکر شد مواجه هستید، ضروری است ابتدا به پزشک خود مراجعه کنید. این به این دلیل است که در موارد شدید بیماری مننژیت مانند مننژیت باکتریایی، وضعیت می تواند به سرعت بدتر شود و ممکن است منجر به آسیب دائمی شود.

عفونت مننژیت و علائم این بیماری در بزرگسالان و کودکان

سردرگمی حالت گیج و متحیر ذهنی را به تصویر می‌کشد که در آن فرد تمایز بین رویا و واقعیت را دشوار می‌یابد. در برخی موارد، حتی منجر به از دست دادن حاد حافظه می شود و بیمار تمایل دارد نقاط عطف مهم زندگی خود مانند ازدواج یا فرزندان را فراموش کند. این حالت می تواند برای مدتی طولانی ادامه داشته باشد و حتی منجر به خجالت یا ناامیدی شود. حمایت مداوم و قوی در این دوران می تواند به بهبود عاطفی کمک کند.

9- حالت تهوع

در مراحل اولیه رشد بیماری مننژیت، حالت تهوع یا استفراغ بسیار شایع است. با پیشرفت مداوم، شرایط ممکن است شدید شود و در عملکردهای گوارشی اختلال ایجاد کند. بیمار ممکن است از دست دادن اشتها را تجربه کند که در نتیجه کاهش وزن ناخواسته ایجاد می شود. در چنین حالتی بدن از مواد مغذی مهم، ویتامین ها و مواد معدنی محروم می شود و همچنین بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد.

10. عوارض پزشکی

عوارض اضافی ممکن است در مراحل اولیه بیماری رخ دهد. احتمال شروع سپسیس زیاد است. لخته شدن بیش از حد خون ممکن است جریان خون را به طور کامل مسدود کند و یک نکته بسیار جدی است که باید با دقت مراقب آن بود. در صورتی که بیماری شما مننگوکوک باشد و احتمال قانقاریا افزایش یابد. خونریزی غدد فوق کلیوی اغلب می تواند کشنده باشد.

سایر عوارض شامل تورم بافت مغز با افزایش فشار ایجاد شده در داخل جمجمه است. این می تواند منجر به فتق مغز از طریق جمجمه شود و باعث علائمی مانند از دست دادن هوشیاری و وضعیت غیر طبیعی شود.

چگونه با درمان های خانگی علائم ذات الریه را کاهش دهیم؟ علل بیماری ذات الریه

علل مننژیت

به طور معمول در اثر عفونت ناشی از میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و تک یاخته ها ایجاد می شود. هر یک مجموعه پیچیده ای از علائم مختلف را نشان می دهد و بر اساس آن برای هر گروه سنی متفاوت است.

مننژیت ممکن است به دلایل دیگری نیز رخ دهد و به مننژیت آسپتیک معروف است. این می تواند به عنوان یک عارضه جانبی از یک درمان یا داروهای خاص رخ دهد. اختلالات بافتی (بافت های همبند) و کیست ها می توانند شرایط ملتهب مشابهی ایجاد کنند.

1. بیماری مننژیت ویروسی

بیماری مننژیت ویروسی شایع ترین شکل عفونت مننژیت است که توسط ویروس های مختلف مانند ویروس های منتقله از پشه ایجاد می شود. این نوع مننژیت به راحتی قابل درمان است و درمان خاصی وجود ندارد. در طی مننژیت ویروسی، بیماری و سایر علائم در عرض یک هفته بدون ایجاد هیچ عارضه ای برطرف می شود.

2. مننژیت باکتریایی

مننژیت ناشی از باکتری بسیار جدی است و به عنوان مننژیت باکتریایی شناخته می شود. شایع ترین باکتری های ایجاد کننده مننژیت هموفیلوس آنفولانزا نوع b، استرپتوکوک پنومونیا و نایسریا مننژیتید هستند.

عفونت مننژیت ناشی از باکتری نایسریا مننژیتیدیس به عنوان مننژیت مننگوکوکی شناخته می شود در حالی که عفونت بیماری مننژیت ناشی از پنومونی استرپتوکوک به عنوان مننژیت پنوموکوکی شناخته می شود. این شکل از مننژیت بسیار مسری است و از ترشحات گلو یا بینی منتقل می شود.

علل بیماری مننژیت در نوزادان و کودکان

3. مننژیت باکتریایی در نوزادان

نوع خاصی از باکتری‌های استرپتوکوک که به نام استرپتوکوک‌های گروه B شناخته می‌شوند، در واژن زندگی می‌کنند و عامل اصلی عفونت بیماری مننژیت در نوزادان و نوزادان نارس در هفته اول تولدشان هستند. علاوه بر این، اشریشیا کلی، یک باکتری که در دستگاه گوارش ساکن است، حتی می تواند باعث مننژیت در نوزادان تازه متولد شده شود. همچنین در شرایط اپیدمی، نوزادان نیز می توانند به مننژیت ناشی از عفونت لیستریا مونوسیتوژنز مبتلا شوند.

4. بیماری مننژیت باکتریایی در کودکان زیر 5 سال

کودکان زیر 5 سال که واکسیناسیون مناسب دریافت نکرده اند، احتمالاً به مننژیت ناشی از باکتری هموفیلوس آنفلوانزا نوع B مبتلا می شوند.

مهمترین فواید روغن مورینگا برای درمان سرطان و بهبود سلامت بدن

5. مننژیت باکتریایی در کودکان بالای 5 سال

مننژیت در کودکان بزرگتر به دلیل رشد باکتری ها نیز بسیار شایع است و به دلیل عفونت استرپتوکوک پنومونیه و نایسریا مننژیت ایجاد می شود.

6. بیماری مننژیت باکتریایی در بزرگسالان

در بزرگسالان، بیش از 80 درصد موارد بیماری مننژیت به دلیل عفونت S. Pneumoniae و N. meningitis ایجاد می شود. در بزرگسالانی که از سن 50 سالگی عبور کرده اند، مننژیت عمدتاً توسط باکتری L. Monocytogenes ایجاد می شود.

بیماری مننژیت باکتریایی در بزرگسالان

7. مننژیت باکتریایی و سیستم ایمنی ضعیف

افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به مننژیت ناشی از عفونت باکتریایی هستند. سودوموناس و استافیلوکوک ها باکتری های شایع بیماری مننژیت در بزرگسالانی هستند که سیستم ایمنی آنها به طور طبیعی کار نمی کند.

8. مننژیت باکتریایی و آسیب جمجمه

افرادی که دچار نوعی تروما شده اند که منجر به آسیب جمجمه شده است، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری مننژیت هستند. در چنین مواردی، پاتوژن های باکتریایی از طریق حفره بینی وارد فضای مننژ می شوند. همچنین، بیمارانی که تحت عمل جراحی بزرگ قرار گرفته اند و مجبور به کاشت شانت مغزی یا سایر دستگاه های مشابه شده اند، بیشتر به مننژیت مبتلا می شوند. باکتری هایی مانند سودوموناس و استافیلوکوک ها با آلوده شدن از طریق چنین وسایلی باعث ایجاد مننژیت می شوند.

چگونه به طور طبیعی از شر تاول های خونی خلاص شویم؟ درمان تاول خونی

9. مننژیت باکتریایی و عفونت داخل گوش

اگرچه غیر معمول است، اما موارد پزشکی مانند ماستوئیدیت یا اوتیت میانی، همراه با نوعی عفونت در سر یا گردن نیز می تواند منجر به مننژیت شود. مشخص شد افرادی که کاشت حلزون دارند بیشتر در معرض ابتلا به مننژیت پنوموکوکی هستند. بر اساس برخی یافته های اخیر، احتمال ابتلا به مننژیت در کودکان کم شنوایی در مقایسه با کودکان با شنوایی طبیعی، 5 برابر بیشتر است.

10. مننژیت قارچی

استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، عفونت ناشی از HIV/AIDS و ضعف سیستم ایمنی در نتیجه افزایش سن از جمله عوامل خطر مرتبط با مننژیت قارچی هستند. این شکل از مننژیت بر افرادی که سیستم ایمنی آنها به طور طبیعی کار می کند تأثیر نمی گذارد.

در طی مننژیت قارچی، بیمار معمولاً چند هفته پس از عفونت سردرد و تب را تجربه می کند. شایع ترین مننژیت ناشی از قارچ کریپتوکوکوس نئوفورمانس بیماری مننژیت کریپتوکوکی نامیده می شود. برخی دیگر از پاتوژن های قارچی که باعث مننژیت می شوند عبارتند از: هیستوپلاسما کپسولاتوم، گونه های کاندیدا، کوکسیدیوئیدس ایمیتیس و بلاستومایسس درماتیتیدیس.

11. بیماری مننژیت انگلی

مننژیت نیز در اثر عفونت انگلی ایجاد می شود. زمانی رخ می دهد که ائوزینوفیل (نوعی گلبول سفید) به وفور وجود داشته باشد. برخی از پاتوژن های انگلی ایجاد کننده بیماری مننژیت رایج عبارتند از: Gnathostoma spinigerum، Angiostrongylus cantonensis و Schistosoma.

سخن آخر

این به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است و اگر توصیه های پزشکی در زمان مناسب انجام نشود می تواند منجر به مرگ شود. این درمان شامل طیف گسترده ای از آنتی بیوتیک ها است که قبل از آن یک آزمایش تاییدی برای شناسایی علت و نوع آن انجام می شود.

اغلب افرادی که از این بیماری رنج می برند سطح هوشیاری بسیار پایینی از خود نشان می دهند و باید تحت تهویه مکانیکی قرار گیرند. اگر فرد از تشنج های مکرر رنج می برد، داروهای ضد تشنج تجویز می شود. اگر عفونت باکتریایی باشد، ممکن است استروئید تجویز شود. ممکن است فشار داخل جمجمه افزایش یابد که بسیار قابل تشخیص است.

ممنون که همراه کالازم بودید.

شما اطلاعات دیگری درباره بیماری مننژیت در اختیار دارید؟ از نظرات خود برای ما بنویسید.