عفونت گوش میانی چیست؟

گوش های ما در عمق جمجمه قرار دارند. با وجود این، مایعات باید تخلیه شوند و هوای داخل گوش باید به همان فشار هوای بیرون جمجمه باشد. این امر با کمک شیپورهای استاش به دست می‌آید که دارای دهانه‌ ای در پشت دهان در نزدیکی بینی هستند. این لوله ها گاهی اوقات ممکن است مسدود شوند و این می تواند مشکلاتی را ایجاد کند.

یکی از شایع ترین دلایل مسدود شدن شیپور استاش، تورم آدنوئید است. آدنوئیدها غدد کوچکی هستند که بخشی از سیستم ایمنی را تشکیل می دهند. آن ها در پشت دهان نزدیک به دهانه شیپور استاش قرار دارند. اگر این لوله ها مسدود شوند، می تواند منجر به عفونت داخلی شود.

همراه کالازم باشید.

1. اوتیت میانی حاد

عفونت گوش داخلی از نظر فنی به عنوان اوتیت میانی حاد شناخته می شود. این وضعیت به این معنی است که حفره گوش که در پشت پرده گوش قرار دارد، عفونی شده است. این وضعیتی است که به دلیل ایجاد درد و همچنین تعدادی از علائم نسبتاً ناخواسته دیگر به خوبی شناخته شده است.

عفونت گوش داخلی از نظر فنی به عنوان اوتیت میانی حاد شناخته می شود

عفونت گوش داخلی معمولا کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد، اما می تواند در افراد در هر سنی دیده شود. اگرچه ممکن است ناخوشایند باشند، اما به ندرت خطرناک هستند و بیمار معمولاً بهبودی کامل پیدا می کند. با این حال، هنوز ایده خوبی است که با یک پزشک صحبت کنید زیرا عفونت گوش داخلی در تعداد کمی از موارد خطرناک خواهد بود.

2. علل

همانطور که گفته شد، عفونت های داخلی اغلب پس از مسدود شدن شیپورهای استاش ایجاد می شوند. این می تواند باعث تجمع مایعات در لوله ها شود و این ممکن است باعث تکثیر پاتوژن ها شود. چنین عفونت هایی می توانند توسط ویروس ها یا باکتری ها ایجاد شوند و پاتوژن های درگیر اغلب آنهایی هستند که باعث بیماری های دیگر می شوند.

تورم آدنوئیدها اغلب مسئول انسداد شیپورهای استاش است که گاهی اوقات به دلیل آلرژی ایجاد می شود. همچنین می تواند ناشی از بیماری های دیگری مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی باشد. در واقع، بسیاری از موارد عفونت گوش داخلی زمانی رخ می دهد که بیمار به نوعی بیماری تنفسی مبتلا باشد.

7 فوايد آب آلوئه ورا براي سلامتي و پوستی درخشان _ طرز تهیه آب آلوئه ورا در خانه

3. علائم در کودکان

علائم عفونت گوش داخلی احتمالاً به سرعت ایجاد می شود. بیماران مبتلا به عفونت معمولاً درد در گوش خود را تجربه می کنند و احتمالاً زمانی که بیمار دراز کشیده است بدتر می شود. بچه‌های کوچک احتمالاً گوش‌هایی را که آزارشان می‌دهد می‌کشند و درد می‌تواند باعث بی‌خوابی آنها شود.

بیمار همچنین می تواند بیش از حد معمول تحریک پذیر باشد و همچنین ممکن است بیش از حد معمول گریه کند. آنها همچنین ممکن است در برقراری تعادل مشکل داشته باشند و ممکن است به خوبی به صدا پاسخ ندهند. سایر علائم بالقوه عبارتند از تب، ترشح مایعات از گوش، از دست دادن اشتها و سردرد.

4. علائم در بزرگسالان

بزرگسالان احتمالاً علائم کمتری نسبت به کودکان تجربه می کنند، اما عفونت گوش میانی همچنان می تواند برای آنها بسیار ناراحت کننده باشد. برای مثال، بزرگسالان نیز احتمالاً دردی را که کودکان دارند، تجربه می کنند. حتی برای بزرگسالان شدت درد گاهی غیر قابل تحمل است.

سایر علائم در بزرگسالان شامل اشکال در شنوایی و تخلیه مایعات از گوش است. هم در کودکان و هم در بزرگسالان، اگر درد شدید است، باید دوباره با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر چرک و یا مایعی حاوی خون از گوش خارج می شود، باید با پزشک صحبت کنید. تب شدید و خطرناک نیز باید شما را تشویق کند که با پزشک صحبت کنید.

علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

5. عوارض

عفونت گوش میانی در تعداد کمی از موارد عوارض ایجاد می کند. این شامل پتانسیل یک درام گوش سوراخ شده است. درام گوش سوراخ شده معمولاً ظرف 3 روز یا بیشتر بهبود می یابد، اما در برخی موارد ممکن است برای ترمیم آسیب جراحی نیاز باشد. یکی دیگر از علائم بالقوه این است که عفونت می تواند باعث آسیب دائمی به گوش عفونی شود.

گوش آسیب دیده می تواند به معنای کاهش شنوایی برای بیمار باشد. هنگامی که این در کودکان رخ می دهد، ممکن است به این معنی باشد که بیمار از تأخیر در رشد، از جمله مشکلات گفتاری رنج می برد. همچنین این احتمال وجود دارد که عفونت به سایر نقاط بدن سرایت کند و حتی می تواند منجر به شرایط بالقوه تهدید کننده زندگی مانند مننژیت شود.

6. شرایط مشابه

شرایط پزشکی مشابه دیگری وجود دارد که می تواند علائم مشابه عفونت گوش میانی را ایجاد کند. یکی از این موارد، اوتیت میانی چرکی مزمن است که به معنای عفونت گوش میانی است که قادر به درمان آن نیست. یکی دیگر از شرایط مشابه، اوتیت میانی همراه با افیوژن است.

اوتیت میانی همراه با افیوژن به این معنی است که یون مایع در گوش تجمع یافته است و لزوماً ناشی از عفونت نیست. اوتیت میانی مزمن همراه با افیوژن نیز وجود دارد که به این معنی است که وضعیت همچنان در حال بازگشت است. این وضعیت اخیر نیز لزوماً ناشی از عفونت نیست، اما احتمال بروز عفونت را افزایش می دهد.

7. چه کسی در معرض خطر است؟

هیچ کس کاملاً از عفونت گوش میانی در امان نیست. با این حال، برخی از افراد هستند که بیش از دیگران در معرض خطر هستند. این شامل کودکان بین 6 ماه تا 2 سال بیشتر در معرض خطر هستند. این خطر در کودکانی که در مراکز مراقبت و سایر مکان‌هایی که قرار است در کنار بسیاری از کودکان دیگر باشند، افزایش می‌یابد.

کودکان مبتلا به شکاف کام نیز به دلیل ناهنجاری در ساختار استخوان هایشان در معرض خطر بیشتری هستند. افرادی که دارای میراث بومی آلاسکا هستند نیز بیشتر در معرض خطر هستند. قرار گرفتن در معرض هوای آلوده یکی دیگر از عوامل است و این شامل دود سیگار نیز می شود. همچنین در فصولی که ممکن است آلرژی ایجاد شود و هوا سرد است، عفونت گوش نیز بیشتر است.

هر آنچه درباره پولیپ کیسه صفرا باید بدانید! علل، علائم و راه های تشخیص

8. پیشگیری

هیچ راهی برای اطمینان از ایمنی کامل ما از عفونت گوش میانی وجود ندارد. با این حال، اقداماتی وجود دارد که همه می توانند برای کمک به کاهش احتمال بروز عفونت انجام دهند. یکی از این موارد پرهیز از قرار گرفتن در محیط های بسیار آلوده و جلوگیری از قرار گرفتن کودکان در معرض دود سیگار است.

اگر به او شیر می‌دهید، حتماً او را بنشانید. تغذیه با شیر مادر ترجیح داده می شود زیرا شیر مادر حاوی آنتی بادی هایی است که به حفظ ایمنی کودک کمک می کند. همچنین شستن مرتب دست‌ها و دریافت واکسن‌ هایی که می‌ تواند به محافظت از شما در برابر بیماری‌هایی که ممکن است باعث عفونت گوش میانی شوند، ایده خوبی است.

9. تشخیص

عفونت گوش میانی در میان پزشکان نسبتاً شایع و شناخته شده است و اغلب قادر به تشخیص تنها از روی علائم بیمار خواهند بود. با این حال، بسیاری از پزشکان همچنان می خواهند آزمایش هایی را برای اطمینان از تشخیص صحیح انجام دهند. این اغلب شامل استفاده از اتوسکوپ پنوماتیک می شود که به پزشک اجازه می دهد داخل گوش بیمار را نگاه کند.

تشخیص و درمان عفونت گوش میانی

در برخی موارد، ممکن است هنوز آزمایشات بیشتری مورد نیاز باشد. این می تواند شامل استفاده از تجهیزاتی باشد که می تواند به متخصصان اطلاعاتی مانند میزان مایع موجود در گوش داخلی را بگوید. در موارد پیچیده تر، ممکن است نیاز به ارجاع بیمار به متخصص باشد.

شناخت شایع ترین علل درد کف پا و راه های درمان درد پاشنه یا کف پا

10. درمان

در بسیاری از موارد، هیچ درمانی ضروری تلقی نمی شود و بیمار معمولاً طی 1 یا دو هفته به طور کامل بهبود می یابد. اغلب به سادگی از بیمار خواسته می شود تا استراحت کافی داشته باشد، به خصوص در مواردی که یک ویروس علت آن است. در برخی موارد که باکتری ها علت آن هستند، ممکن است از آنتی بیوتیک ها برای کمک به رفع عفونت استفاده شود.

قطره های بی حس کننده نیز ممکن است برای کمک به از بین بردن عفونت های باکتریایی استفاده شود. ممکن است برای بیمار دارویی تجویز شود که به تسکین درد و سایر علائم ناخواسته کمک می کند. کمپرس گرم همچنین ممکن است با کمک به کاهش هرگونه فشار ایجاد شده در گوش کمک کند.

سخن آخر

ما رد این مقاله تلاش کردیم که شما را با عفونت گوش میانی آشنا کنیم. امیدواریم که اطلاعات مورد نیاز خود را با خواندن این مقاله به دست آورده باشید.

ممنون که همراه کالازم بودید.

شما اطلاعات دیگری درباره عفونت گوش میانی در اختیار دارید؟ از نظرات خود برای ما بنویسید.

فروش ویژه