اختلال خوردن در کودکان: علائم، علل، انواع و درمان

اختلالات خوردن شرایط رفتاری است که با الگوهای غذایی نامنظم مشخص می شود که اغلب با احساسات ناراحت کننده همراه است. عوامل متعددی وجود دارد که از مسائل اجتماعی گرفته تا روانشناختی متغیر است. در صورت عدم درمان، اختلال خوردن می تواند باعث سوءتغذیه شود که بر رشد جسمی و ذهنی کودک تأثیر می گذارد.

اگرچه در نوجوانان شایع است، اما اختلالات خوردن حتی در کودکان کوچکتر نیز قابل مشاهده است. همچنین هیچ محدودیت جنسیتی برای آن وجود ندارد و اغلب نیاز به درمان چند بعدی دارد.

این مقاله را بخوانید تا در مورد انواع، علائم، علل و درمان کودک مبتلا به اختلال خوردن بیشتر بدانید.

همراه کالازم باشید.

انواع اختلالات خوردن

بر اساس الگوی غذایی مشاهده شده و اقدامات بعدی، اختلالات خوردن عمدتاً از انواع زیر هستند.

انواع اختلالات خوردن

بی اشتهایی عصبی: این یک اختلال جدی است که در آن کودک وزن بدن پایینی دارد و تصوری از بدنش مخدوش دارد. این کودکان دائماً نگران افزایش وزن هستند و ممکن است با وجود سالم بودن از اندازه بدن خود ناراضی باشند. در نتیجه، ممکن است خود را گرسنه نگه دارند یا کالری دریافتی خود را کاهش دهند تا به پارامترهای فیزیکی فرضی خود برسند. اگر کودک وزن طبیعی داشته باشد و علائم هشدار دهنده مشابهی را نشان دهد، ممکن است به بی اشتهایی عصبی غیر معمول مبتلا باشد.

پرخوری عصبی: کودک مبتلا به پرخوری عصبی، دوره‌هایی از پرخوری را نشان می‌دهد و سپس برای خلاص شدن از شر کالری‌های اضافی، پاکسازی می‌کند. روزه داری بیش از حد و افزایش استفاده از ملین ها، تنقیه یا دیورتیک ها همراه با کاهش کنترل مصرف غذا رخ می دهد.

اختلال پرخوری: کودکان مبتلا به اختلال پرخوری به مقدار زیاد غذا می خورند و به دنبال آن قسمت هایی از احساس گناه و افسردگی رخ می دهد. آنها همچنین ممکن است نسبت به خلاص شدن از شر کالری های اضافی بی علاقگی نشان دهند و خطر چاقی را افزایش دهند.

اختلال مصرف غذای محدودکننده/اجتنابی: در اختلال مصرف غذای اجتنابی/محدود، کودک بر اساس ویژگی‌های حسی آن‌ها مانند طعم، رنگ، دما، بافت یا عطر، از خوردن غذاها خودداری می‌کند. آنها همچنین ممکن است نسبت به کل این گروه کاهش اشتها را نشان دهند. این بی علاقگی انتخابی ممکن است باعث کمبودهای تغذیه ای شود.

اختلالات پیکا و نشخوار فکری: پیکا و اختلالات نشخوار فکری نیز جزو اختلال خوردن قرار می گیرند. در پیکا، کودک به مصرف مواد غذایی بدون ارزش غذایی مانند چیپس رنگ، زغال سنگ، پارچه، صابون، گچ، فلز، سنگریزه، خاک رس یا سایر مواد غذایی علاقه نشان می دهد. این ممکن است کودک را در معرض خطر مسمومیت قرار دهد. در اختلال نشخوار، برگشت و جویدن مجدد غذا مشاهده می شود.

۱۵ مشکل و بیماری‌های شایع در نوزادان

علل و عوامل خطر اختلال خوردن

دلیل خاصی وجود ندارد که منجر به اختلال خوردن شود. این می تواند به دلیل ادغام مسائل اجتماعی، روانی یا بیولوژیکی باشد. موارد زیر می تواند خود را از طریق یک اختلال خوردن نشان دهد.

علل و عوامل خطر اختلال خوردن

• اضطراب

• افسردگی

• کاهش عزت نفس

• تصور غلط در مورد تصاویر بدن

• تأثیر منفی رسانه ها بر انگ وزن

• استرس و تروما

• انعطاف ناپذیری رفتاری

• اختلالات خلقی

طبق چند مطالعه، اختلال خوردن می تواند به دلیل ژنتیک نیز باشد. داشتن یک والدین یا یکی از بستگان نزدیک مبتلا به اختلال خوردن می تواند کودک را در معرض خطر قرار دهد. به طور مشابه، کودکی که در محیطی آگاهانه و متمرکز بر رژیم غذایی بزرگ شده است، ممکن است دچار اختلال خوردن شود.

علائم اختلالات خوردن

افزایش نگرانی در مورد ظاهر فیزیکی آنها یک علامت شایع اختلال خوردن است. سایر علائم ممکن است بسته به عامل ایجاد کننده و اختلال خوردن متفاوت باشد.

1. علائم شایع اختلالات خوردن

• کاهش وزن ناگهانی

• مشکلات گوارشی مانند یبوست ، حالت تهوع و کمبود گرسنگی

• خستگی

2. علائم بی اشتهایی عصبی

• BMI پایین

• کاهش دریافت کالری

• کاهش وزن

• خستگی

• یبوست

• نفخ بعد از مصرف غذا

• کاهش توانایی تنظیم حرارت

• پوست خشک

• قاعدگی نامنظم یا کاهش یافته در دختران

• نارضایتی از تصویر بدن

• بی میلی به خوردن غذا علیرغم احساس گرسنگی

• ترس شدید از افزایش وزن

• افزایش فعالیت بدنی

• انکار گرسنگی

• ورزش بیش از حد به عنوان یک رفتار جبرانی

3. علائم پرخوری عصبی

• اپیزودهای زیاده روی در غذا خوردن، عمدتاً مخفیانه

• انزوای اجتماعی

• ترس از عدم کنترل خود نسبت به پرخوری

• جای زخم در پشت انگشتان به دلیل استفراغ ناشی از خود

• نوسانات مداوم وزن و ناراحتی معده

• استفراغ خود القا شده

• روزه گرفتن بعد از یک دوره پرخوری

• یبوست

• سوء مصرف مواد، که ممکن است شامل استفاده بی رویه از ملین ها، دیورتیک ها، تنقیه یا کاتارتیک ها باشد.

• سوزش سردل

• افزایش الگوهای تمرینی شدید

4. علائم اختلال پرخوری

• اپیزودهای پرخوری و به دنبال آن احساس گناه

• عدم کنترل الگوهای غذایی

• غذا خوردن اجباری با وجود کمبود گرسنگی

• درگیر فکر غذا و خوردن است

• افزایش ناگهانی وزن بیش از حد

5. علائم اختلال مصرف غذای اجتنابی/محدود

• بی علاقگی ناگهانی به خوردن نوع خاصی از غذا

• بدون ترس از افزایش وزن و بدون آگاهی بدن

• پرخوری پیشرونده

• ترس از خفگی یا استفراغ

• کمبودهای تغذیه ای معمولاً از طریق ناخن های شکننده، پوست خشک و بهبود ضعیف زخم ها نشان داده می شود.

6. علائم پیکا

• ناراحتی مداوم معده

• مدفوع خونی به دلیل زخم معده

• دندان های آسیب دیده

7. علائم اختلال نشخوار

• نارسایی مکرر و جویدن مجدد غذا

• لبهای خشکیده و ترک خورده

• بوی بد دهان

• سوء هاضمه

• عوارض اختلالات خوردن

از آنجایی که اختلال خوردن بر وضعیت تغذیه کودک تأثیر می گذارد، در صورت ناشناس ماندن یا درمان نشدن می تواند عوارض متعددی ایجاد کند. این عوارض ممکن است شامل:

• کم خونی

• مشکلات قلبی مانند برادی کاردی (کاهش ضربان قلب)، آریتمی (ضربان قلب نامنظم)، یا تغییر فشار خون

• رشد تاخیری

• تغییر سطوح هورمونی

• پوسیدگی دندان

• لکوپنی (کاهش تعداد گلبول های سفید خون)

• مشکلات گوارشی

• چاقی

• دیابت نوع 2

• پلی یوری (افزایش تولید ادرار)

• سلامت استخوان ها را به خطر انداخته است

• عدم تعادل الکترولیت

• ضعف عضلانی

• مسمومیت با سرب (در صورت پیکا اگر کودک سرب مصرف کند)

• خفگی و آسپیراسیون (در صورت اختلال نشخوار ناشی از ورود غذا به نای)

تشخیص اختلال خوردن

پزشکان و متخصص سلامت روان شما یک ارزیابی فیزیکی و روانی را برای تشخیص اختلال خوردن انجام می دهد. چند پرسشنامه استاندارد نیز ممکن است در تشخیص اختلال خوردن کمک کند.

تشخیص اختلال خوردن

معاینه فیزیکی: متخصصان پزشکی قد و وزن فرزند شما را در نظر می گیرند و آنها را با نمودارهای رشد قبلی یا نمودارهای رشد استاندارد شده به طور همزمان مقایسه می کنند.
معاینه روانشناسی: یک پزشک در مورد الگوهای غذایی، رفتارها، تاریخچه، علائم و شکایات روانشناختی کودک شما، در صورت وجود، سؤال می کند.
سایر معاینات : اگر کودک سوءتغذیه به نظر می رسد، آزمایش خون برای بررسی کم خونی یا سطوح هورمونی در بدن انجام می شود.
پس از تکمیل آزمایش، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM) برای شناسایی معیارهای تشخیصی استفاده کند. این می تواند به تعیین اختلال خوردن خاص موثر بر کودک کمک کند.

درمان اختلال خوردن

رویکرد ترکیبی برای درمان اختلالات خوردن مناسب ترین تلقی می شود. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشاوره تغذیه : یک متخصص تغذیه ثبت شده رژیم غذایی را بر اساس وضعیت تغذیه کودک شما برنامه ریزی می کند. آنها حتی ممکن است فرزند شما را در انتخاب الگوهای غذایی مناسب راهنمایی کنند.
روان‌درمانی : از آنجایی که اختلال خوردن نیز در طیف روان‌شناختی قرار می‌گیرد، یک جلسه مشاوره از یک روان پزشک یا روان شناس توسط پزشک شما پیشنهاد می‌شود. این رفتار درمانی بر شناسایی هرگونه اختلال زمینه ای سلامت روان و مشاوره با بیماران در طول جلسات تمرکز دارد.
داروها : مکمل های ویتامین و مواد معدنی ممکن است بر اساس وضعیت تغذیه کودک پیشنهاد شود. اگر کودک افسرده باشد، ممکن است داروهای ضد افسردگی نیز تجویز شود.
رویکرد مادزلی: در این مداخله درمانی متمرکز بر والد، والدین آموزش می بینند که رویکردی مثبت داشته باشند و در نهایت کنترل الگوهای غذایی را به فرزندان خود بسپارند.

پیشگیری از اختلالات خوردن در کودکان

ممکن است چند استراتژی وجود داشته باشد که ممکن است از اختلال خوردن در بین کودکان جلوگیری کند. از آنجایی که کودکان تمایل به یادگیری با مشاهده دارند، والدین و معلمان باید بر الگوهای تغذیه سالم تمرکز کنند.

پیشگیری از اختلالات خوردن در کودکان

تمرکز کمتر بر شکل بدن و بیشتر بر روی الگوهای صحیح تغذیه و مثبت بودن بدن می تواند به طور منفعلانه از هرگونه اختلال خوردن جلوگیری کند.

در اینجا چند نکته وجود دارد که می توانید برای ایجاد یک محیط غذایی مثبت در خانه دنبال کنید.

هیچ تغییر رژیم غذایی سختی را روی کودک اعمال نکنید
از دادن پاداش به هر گونه فعالیت با غذا خودداری کنید
به غذاها برچسب “خوب” و “بد” نزنید زیرا ممکن است آنها را وادار به انتخاب غذاهای بد کند.
آنها را تشویق کنید که فقط زمانی که گرسنه هستند غذا بخورند و سهم آنها را بر اساس میزان گرسنگی آنها محدود کنید
عادات غذایی را برای کاهش وزن تلقین نکنید و غذا خوردن باید فقط برای سلامتی باشد’

بسیاری از بیمارستان‌ها در کشورهای مختلف برنامه‌های درمانی اختلال خوردن را برای کمک به کودکان در بازگشت به الگوهای صحیح تغذیه ارائه می‌کنند. همچنین می توانید با گروه های پشتیبانی محلی تماس بگیرید تا در مراحل اولیه اختلال خوردن به کودک کمک کنند.

مراقبت از کسانی که اختلال خوردن دارند

یک رویکرد مناسب در قبال کودک مبتلا به اختلال خوردن، شروع یک مکالمه بدون قضاوت است. کودک را در معرض ویژگی های شخصیتی مثبت و داستان های موفقیت کسانی قرار دهید که از اختلالات خوردن جان سالم به در برده‌اند. آرام، متمرکز باشید و اطمینان حاصل کنید که فرزندتان می تواند برای کمک به شما تکیه کند. در صورت نیاز، فرزند خود و تمام خانواده خود را برای ملاقات مشاوره تشویق کنید.

در اینجا چند نکته وجود دارد که می توانید سعی کنید به فرزند خود نزدیک شوید.

• زمان مناسبی را برای شروع یک مکالمه بدون قضاوت انتخاب کنید

• از دادن هرگونه اولتیماتوم به آنها خودداری کنید

• سعی کنید در طول مکالمه زیاد روی تصویر بدن آنها تمرکز نکنید

• علت نگرانی خود را توضیح دهید

• با حوصله به داستان آنها گوش دهید

• انتظار مقاومت از طرف آنها را داشته باشید

• متواضع و صبور باشید

• توجه داشته باشید که روند بهبودی به زمان نیاز دارد

• بدانید که بهبودی در یک دو هفته اتفاق نمی افتد

• آنها را تشویق کنید که به دنبال کمک باشند

• یک رابطه سالم با فرزندتان حفظ کنید

10 مشکلی که ممکن است در حامگی پیدا کنید! عوارض بارداری رایج و درمان آنها

سخن آخر

اگر مشکوک هستید که فرزندتان ممکن است اختلال خوردن داشته باشد، بهتر است برای تشخیص با پزشک مشورت کنید. یک رویکرد بهتر برای کمک به کودک مبتلا به اختلال خوردن این است که با مراجعه به کلینیک و مشارکت منسجم و خوش بینانه کل خانواده در درمان آنها سازگار باشد. به هر طریقی که می توانید به فرزندتان کمک کنید و در طول روند بهبودی او صبور باشید.

ممنون که تا پایان همراه با کالازم بودید.

شما راهکاری برای درمان اختلال خوردن می شناسید؟ نظرات و تجربه های خود را با تیم کالازم و همراهان آن در میان بگذارید.

فروش ویژه